“Ja, maar het is nog geen 7 uur, ik kruip nog even terug”“Hoezo? Is het pad niet open dan voor 7 uur?”
Ze heeft gelijk, ik kan maar beter vroeg op pad gaan, dan is de temperatuur nog dragelijk.
Ik wandel naar Afetes vanmorgen. Een wandeling van ruim anderhalf uur. De heenweg gaat door een rivierbedding in een kloof. Stevig doorstappen en af en toe over wat rotsen klauteren. Uiteraard zit er ook wat klimwerk bij. In totaal stijgt het pad zo’n 300 meter.
Aan het eind van de kloof moet ik wat improviseren, want de houten brug was niet bestand tegen een omvallende boom. En terug wandelen vind ik ook geen optie. Maar het lukt en ik kom uiteindelijk in het dorp aan. De luchten zijn donker, er dreigt regen, dus ik rust maar heel even uit en begin dan aan de terugtocht. Die gaat over wat makkelijker paden en zelfs een stukje over een asfaltweg. Dat loopt dus een stuk beter door.
Als ik eenmaal aan de rand van ons dorp ben, begint het wat te regenen. Ik schuil even, want ik wil wel nat van het zweet maar niet van de regen worden. Na een paar minuten kan ik weer verder en ik kom moe maar voldaan bij ons appartement aan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten