Scooter

 

Er staat al weer een tijdje een scooter aan de overkant van onze straat geparkeerd. Op zich geen probleem natuurlijk, maar nu heeft hij (of is een scooter vrouwelijk?) de onhebbelijke neiging om zo af en toe zijn alarm af te laten gaan. Zo ook afgelopen nacht, waardoor ik een groot deel van de nacht niet echt goed heb kunnen slapen.

Helaas heb ik nog geen idee van wie de scooter is, anders zou ik die persoon er natuurlijk wel even op aanspreken. Maar al die weken dat hij nu aan de overkant geparkeerd staat, heb ik er nog helemaal niemand bij gezien.

Hopelijk is hij de komende nachten stil, dan kan ik wat slaap inhalen.

Verhuizen

Al voor de vakantie hadden Corinne en ik afgesproken dat we van werkkamer zouden wisselen. Zij heeft wat beter licht nodig voor haar teken- en schilderwerk en daar voorziet mijn oude kamer beter in.
Dus na de thuiskomst van afgelopen dinsdag zijn we begonnen met de spullen heen en weer sjouwen en de kamers opnieuw op orde maken. Het was een heidens karwei, maar het resultaat mag er zijn. Allebei hebben we het idee dat we er op vooruit gegaan zijn (als dat geen win-win situatie is, weet ik het ook niet meer) en we zijn met de laatste dingetjes bezig om onze kamers helemaal die voor onszelf te maken. Al het zware werk als verven, sjouwen en boren is al gedaan, nu zijn het de kleine afrondende dingen nog.

De katten vonden het wat vreemd, al die zooi in huis, maar elke keer kwamen ze toch wel heel nieuwsgierig kijken waar we nu weer mee bezig waren. Truusje heeft al op allebei de kamers reis om de wereld gespeeld en is op alles geklauterd.

Ze is trouwens toch heel aanhankelijk en kroeliger sinds we van vakantie terug zijn. Eén nacht hadden we zelfs de indruk dat ze continu onze aandacht wilde omdat ze bang was dat we weer een paar weken op reis zouden gaan.

Vanavond en morgen keutelen we wat aan. Nog wat was doen en dan een magische oplossing verzinnen voor die enorme stapel strijkgoed die we bij elkaar gewassen hebben. Reizen is erg leuk, maar al die nasleep van opruimen, wassen en strijken mag best een alternatief voor gevonden worden.

Zanzibar Butterfly Centre

 

We onderbreken ons geluier deze ochtend voor een hele berg activiteit. Tenminste, vergeleken met de eerder dagen hier in Fumba. We bezoeken het Josani Forest Park en het Zanzibar Butterfly Centre.

Josani is bekend als plek waar je de rode Colobus aapjes kunt vinden. Deze aap soort vind je alleen op Zanzibar. Er zijn er in totaal zo’n 2350. Na een hele korte wandeling komen we een flinke groep van deze leuke beesten tegen. Ze zijn duidelijk niet onder de indruk van de mensen en gaan gewoon hun eigen gang. Dat levert leuke momenten en plaatjes op.

Het tweede deel van ons bezoek aan Josani bestaat uit een korte wandeling door een mangrove bos. Heel onwerkelijk om al die zwarte drab op de grond te zien liggen (het is laagtij op het moment dat wij er zijn). Alsof je door een griezelfilm of zo loopt.

Door naar het volgende bezoek. Het Zanzibar Butterfly Centre is geweldig! Een mooi kleinschalig project om de mensen in deze omgeving een alternatief voor de houtskool fabricage te geven. Bij het productie van de houtskool slopen ze het hele bos en dat is funest voor de natuur in deze omgeving (het center ligt direct naast het Josani park). Om een wat duurzamere bron van inkomsten voor deze mensen te genereren en om de natuur te beschermen is het center opgericht. Met de hulp van het center kunnen mensen uit het dorp zich opwerken als vlinderkwekers. Bijkomend voordeel is dat ze, ook weer met hulp van het center, een flinke verbetering van hun inkomen bewerkstelligen. Denk aan een factor 4-5 verbetering. Uiteraard is het kweken van vlinders hard werken, maar dat is de landbouw en visserij ook. De ‘oogst’ van de vlinderkwekers wordt door het center opgekocht en vervolgens geëxporteerd. Dit gaat dan vooral naar West Europa. Ook Nederland is sinds kort een afnemer van de vlinderpoppen.

Na de uitleg over het centrum gaan we de vlindertuin in. Een redelijk ruime tuin, afgezet met netten. Het is er heel warm en broeierig, maar daar voelen de vlinders zich duidelijk blij mee. Er zijn veel vlinders te zien in de tuin, de een nog mooier dan de ander. Corinne zwerft de hele tuin door met haar macrolens. Ik probeer wat vlinders op video te krijgen, maar ik merk dat het scherpstellen met de camera moeizaam gaat. Al snel ga ik, als een verveelde man die op zaterdagmiddag mee moet kleding kopen in de stad, op een bankje zitten wachten tot Corinne klaar is.

We zijn allebei heel enthousiast over deze aanpak van het center. Het past precies in ons beeld hoe je met dit soort kleinschalige en lokale initiatieven de bevolking echt verder kan helpen en zowel een opleiding als een alternatieve bron van inkomsten kan verschaffen.

Hakuna Matata

 

Deze blog komt met een leesinstructie: zoek de zon op en schuif onder een parasol. Trek je zomerkleren aan en neem een cocktail mee. Verbeeld dat je heerlijk lui op een tropisch eiland zit en helemaal niets hoeft te doen. Kortom, zorg dat je in een toestand van ‘hakuna matata’ komt en begin dan verder te lezen.

Onze laatste bestemming is Fumba Beach Lodge. Een fraai gelegen lodge direct aan de Indische oceaan, ten zuiden van Stone Town. De lodge ligt afgelegen en het is er heerlijk rustig, Hier brengen we de laatste dagen door van de vakantie. Er moet niets, maar er mag van alles. We ontspannen heerlijk deze dagen. Je moet je voorstellen dat het belangrijkste van de dag (afgezien van eten en drinken natuurlijk) het verzinnen van bijnamen voor de andere gasten is. Of dat er ineens een paar aapjes voor je hut verschijnen om wat besjes uit een boom te eten vlak voor je neus.

We lezen en puzzelen veel en liggen af en toe heerlijk te zonnen aan ons privéstrandje. De bootjes varen lekker rustig voorbij en het is fraai om de zon op het zeil van een dhow te zien als hij voor ons terras langsvaart. Je voelt je per uur verder ontspannen. Het eten is hier ook prima, dus naast de rust genieten we ook van de maaltijden hier.

Verder valt er eigenlijk niet al te veel te melden, want alles gaat deze dagen lekker ‘poli poli’ en we komen lekker bij van de 12 dagen safari eerder deze reis.

Stone Town

 

Het oude hart van Zanzibar stad is een rommelig, chaotisch geheel. Een wirwar van steegjes en straatjes waar je zelfs met een kaart in de hand niet makkelijk de weg kan vinden. Veel straten hebben geen naam of andere aanduiding, dus navigeren kost flink wat moeite. Het is wel een gezellige chaos, maar ook zo her en der behoorlijk armoedig.

Op een ochtend doen we een stadswandeling met een gids. Voordat we op pad gaan vertelt hij wat over de geschiedenis van Zanzibar. Ik wist niet dat hun geschiedenis zo rijk was. Ze zijn regelmatig overheerst door mohammedanen en Europeanen, waardoor een hele gemengde cultuur is ontstaan. Verder heeft het land heel lang van de handel geleefd (het is in een bepaalde periode zelfs een van de 6 meest welvarende landen ter wereld geweest), dus etnische, culturele en religieuze tolerantie zijn zeer belangrijk geweest voor de ontwikkeling van het land. Een duidelijke link met ons land.

Tijdens de wandeling bezoeken we eerst een complex van markten. Heerlijk om hier rond te kijken en de dagelijkse activiteiten van lokale bewoners te zien. Zonder gids waren we waarschijnlijk niet zo uitgebreid over die markten gelopen en hadden we ook niet zo weinig last van lonkende verkopers gehad. Hierna bezoeken we de plaats van de oude slavenmarkt. Heel erg beklemmend om te zien en te horen hoe het er hier aan toe ging. Deze markt is als laatste in de wereld indertijd afgeschaft. De slaven zijn daar echt schandalig behandeld, alleen maar om te kijken of ze goede handelswaar waren. Geen leuk bezoek, maar wel heel leerzaam.

We wandelen verder door het wat rijkere deel van de stad, waar oude panden steeds meer worden omgebouwd tot hotels. Het ziet er allemaal heel luxueus uit. Vervolgens wandelen we langs het huis waar Freddie Mercury een tijd heeft gewoond en gaan dan door naar het oude fort en het House of Wonders. Dat laatste is tegenwoordig een museum en daar worden we door de gids ook nog rondgeleid. Uiteindelijk komen we zo’n 3 uur later weer bij ons hotel aan. Een hele leuke en leerzame tour.

‘s Avonds wandelen we zelf nog even door de wirwar en kijken bij de vismarkt voor het House of Wonders. Het is er gezellig druk, waarbij het me opvalt dat de hoeveelheid toeristen wel meevalt. Ook de overlast van verkopers valt mee. Dat heb ik in andere steden wel eens anders meegemaakt. We slagen er zonder problemen in om ons hotel terug te vinden. En dat zonder de kaart te gebruiken!