De afgelopen week heb ik voor mijn werk doorgebracht in Atlantic City. Nou klinkt dat leuker dan het is. Tenzij je natuurlijk van zon, strand en gokken houdt. 
Dat vind ik op vakantie al niet leuk (afgezien van de zon en een klein beetje strand), dus laat staan tijdens een zakenreis. Maar goed, je kunt niet altijd op de leukste locaties werken (mijn dagelijks werk is in Hoofddorp, dus ik weet waar ik het over heb 
) en de internationale groep waar ik mee werk maakt het allemaal een stuk leuker.
Het was in ieder geval een hele ‘avontuurlijke’ week, met de orkaan Irene die in aantocht was en de aardbeving in Virginia die bij ons heel duidelijk te voelen was. Tijdens de aardbeving dachten we nog even aan een trein of een vliegtuig dat langs kwam, maar daarvoor duurde het trillen te lang. Vrij vlot na de beving moesten we allemaal naar buiten. Toen alles weer veilig was (dat was het eigenlijk al tijdens de beving, maar je kunt geen risico nemen), konden we weer naar binnen. Wij gingen gewoon door met onze vergadering, maar toen we rond 5 uur afsloten en weer naar buiten gingen, bleek dat de rest van de mensen op het kantoor al lang naar huis was. Ze waren eerder naar huis gestuurd om een inspectie van het gebouw mogelijk te maken. Alleen waren ze even vergeten om ons te waarschuwen. Maar zoals gezegd, het was veilig in het gebouw en we konden gewoon onze vergadering afhandelen.
De orkaan zorgde uiteindelijk voor meer overlast. Tijdens de eerste dagen scheen volop de zon en was het ruim 25 graden. Op donderdag sloeg het weer om en was het warm, vochtig en heel erg regenachtig. Een voorbode voor de orkaan. Vrijdagochtend hoorde we dat de regio voor de middag ontruimd moest zijn, dus hebben we het resterende deel van de vergadering maar geannuleerd. Onze gastheren konden daardoor bijtijds terug naar Washington DC voordat de echte drukte op de weg zou zijn en ik kon op mijn gemak terug richting de luchthaven van Newark om naar huis te kunnen vliegen. Geen dag te laat bleek, want 24 uur later was al het openbaar vervoer in New York stopgezet en waren alle luchthavens gesloten.
Nog even over de stad zelf. Ik vond het een heel deprimerende stad. Aan de ene kant zie je vrolijke vakantiegangers en aan de andere kant zie je lokale bevolking sappelen voor een inkomen. Je ziet bouwval naast de meest majestueuze casino’s. Echt alles is er op gericht om geld uit de zakken van de toeristen te kloppen. Veel glitter aan de boardwalk, maar meteen ook zie je schrijnende armoede. Ik werd van mijn wandeling over de boardwalk vooral een beetje droevig en dat is best knap als je in een stralende middagzon loopt en het bijna 30 graden is. Waarschijnlijk kunnen jullie wel raden dat dit soort oorden niet hoog op mijn lijst van vakantiebestemmingen staat.
).
