donderdag 20 augustus 2015

Pilion Zuid

Vandaag maken we een rondrit over het zuidelijk deel van het schiereiland. Kaart op de knieën en we gaan op pad.
 
Het noordelijk deel van het eiland wordt door het Pilion gebergte gedomineerd. Zuidelijk wordt het landschap wat heuvelachtiger. Sommige delen zouden zou uit Toscane geknipt kunnen zijn, met de cipressen en zo. Of misschien is Toscane wel gewoon een kopie van deze streek, dat kan natuurlijk ook. We volgen de kustlijn. Een prima weg, maar heel bochtig. Bootjes
Argalasti is een wat groter dorp en ligt meer meer landinwaarts. Na het dorp keren we terug naar de kust. Horto en Milina zijn nog redelijk toeristisch, maar daarna wordt het rustig. Wel veel baaitjes waar een paar mensen zijn, maar zeker niet de drukte en chaos van de grotere kustdorpen.
 
Het laatste stuk voelt bijna verlaten aan en ik krijg een beetje het gevoel alsof ik naar het eind van de wereld rij. Het einddoel voor vandaag is Trikeri, het grootste dorp op de punt van het schiereiland. We stoppen echter eerst in Kotes. Een schattig klein vissersdorpje waar de tijd echt stil heeft gestaan. Er zitten wat vissers aan het water en een paar mensen op de terrassen. We drinken wat fris en wandelen vervolgens even door het dorpje voor wat foto’s. Heel pittoresk.

Trikeri
Daarna gaat het even mis. Vlak voor Kotes had ik een afslag gezien en ik dacht dat die naar Trikeri ging. Maar ik heb niet goed opgelet, want de weg gaat naar Agios Kiriaki. Wel veel dezelfde letters, maar niet helemaal hetzelfde. Ik keer om en we rijden vervolgens door langs Kotes en komen dan wel in Trikeri aan. Een leuk dorp boven op de heuvel. We lopen naar het centrum, bestaande uit twee pleintjes en drinken daar wat.
 
Voor de lunch stoppen we weer In Kotes. We kiezen het terras met de meeste Grieken, dat is altijd wel een goed teken. We mogen een vis uit de koelbox uitkiezen en kijken over zee uit terwijl we op onze vis (dorade) wachten. Onze vis is groot genoeg om samen te delen. Hij is er groot genoeg voor. We drinken nog wat water, want dat drink je hier eigenlijk de hele dag door wel. Daarna nog snel een toiletbezoek (niet zo gek met al dat water) en we beginnen aan de terugreis. Corinne doezelt een groot deel van de rit, dus ik kan geconcentreerd terugrijden. Het rijden hier gaat prima, maar je moet wel alert blijven, want Grieken gedragen zich net iets anders in het verkeer dan Nederlanders. Daarnaast zijn de wegen heel bochtig en het is dus veel remmen, sturen en gas geven. Leuk om zo te rijden, maar wel inspannend.

Lunch






Geen opmerkingen:

Een reactie posten