Bluesfestival Delft

Gisteravond hebben we de kou getrotseerd en zijn we naarhet Bluesfestival in Delft gegaan. Bij onze stamkroeg (De Klomp) ging net een vrij grote groep naar binnen en leek het stampvol te zitten. We hadden niet echt veel zin om ons het café in te persen, dus zijn we verder de stad in gelopen, op zoek naar een wat rustiger locatie. Dat was dus niet echt mogelijk, want de kroegen die we bekeken waren allemaal stampvol. Ik kan me dat ook wel voorstellen, want het was gisteren behoorlijk koud en het snijdende windje jaagde je wel naar binnen. Uit andere kroegen klonk weer niet echt uitnodigende muziek, dus al met al hebben we wel een tijdje rond de markt gedwaald.

Uiteindelijk zijn we dus terug naar De Klomp gegaan. Dezelfde groep als eerder op de avond kwam net de kroeg uit. Dat gaf flink wat ruimte bij de ingang.Sterker nog, verderop in de kroeg konden we gewoon zitten, een biertje drinken en naar Bas de Haan luisteren. Een leuke muzikant die een muzikale honderdpoot bleek. Je moet het maar aandurven om Billy Jean van Michael Jackson en De Clown van Ben Cramer in je blues repertoire op te nemen. Beide liedjes waren bijna onherkenbaar bewerkt tot een echte blues. Wie had dat kunnen denken.

Er vielen tijdens het optreden niet zoveel lijken te noteren als tijdens de smartlappenavond van vorig jaar, maar we hebben er zeker wel weer een paar langs horen komen. Blues en smartlap blijken toch nauwer verwant dan je in eerste instantie zou denken.

Het was lekker warm binnen en de bieren smaakten heerlijk, dus zijn we lekker tot het eind blijven zitten. Rond een uur of 1 hadden we ons genoeg moed ingedronken om de terugtocht naar huis (en het warme bed) aan te vangen.