Paps

Gisteravond hadden we met mijn vader afgesproken. Eerst een biertje in de kroeg (De Klomp, maar dat hebben de vaste lezers vast kunnen raden) en daarna gegeten bij Matties. De reden om af te spreken was wat minder leuk. Vorige week is een van zijn vriendinnen overleden en met haar begeleiden heeft hij het de afgelopen weken razend druk gehad. We spreken elkaar niet dagelijks of wekelijks, dus het is een beetje langs mij heen gegaan, totdat ik vorige week een afspraak met hem wilde maken. Toen hoorde we dat zijn vriendin op sterven lag (en die nacht daarna ook daadwerkelijk is overleden).
Gisteren was de crematie van die vriendin en we hadden aan mijn vader voorgesteld om 's avonds dan een hapje met hem te eten. Had hij meteen wat afleiding na zo'n zware dag en zware weken en kon hij ook een beetje zijn verhaal kwijt. Ere wie ere toekomt trouwens, het idee om hem uit te nodigen kwam bij Corinne vandaan.

Het is een hele leuke avond geworden. Allereerst natuurlijk in de kroeg. Corinne en ik zaten al op hem te wachten (de Leffe Radieuse was al voor een kwart leeg) toen hij met zijn fluitje bier aan kwam zetten. Het was direct duidelijk dat hij zin had in een gezellige avond.
Na het biertje zijn we dus naar Matties geweest, een leuk, klein restaurant dat nieuw was voor mijn vader. Daar hebben we gezellig verder gekletst over van alles en nog wat. Uiteraard ook veel over zijn overleden vriendin en over de crematie van eerder die dag. Ik kon merken dat hij het fijn vond om zo uitgebreid kletsen met ons. Mijn zus, zo bleek uit de verhalen van pa, was naar de crematie gekomen "om hem in zijn verdriet te steunen". Het was voor ons overduidelijk dat het hem heel goed deed dat mijn zus (goeie aktie, zus!) die tijd en aandacht voor hem had. Daar kwam dan de avond met ons samen bij, waar hij ook overduidelijk plezier aan beleefde. Ook wij hadden het prima naar ons zin hoor, denk niet dat wij er als zoutzakken bij hebben gezeten.
Na het eten zijn we nog voor een afzakkertje terug naar de kroeg gegaan. We waren duidelijk alle drie nog niet klaar met deze avond. Pa aan de koffie met cognac, Corinne aan de thee en ik aan de 400 Pound Monkey (als ze een bier naar je vernoemt hebben, moet je het natuurlijk ook wel drinken. :)).
Uiteindelijk ging mijn vader naar de bushalte, terug naar huis en zijn wij naar huis gewandeld. Een mooie afsluiting van een hele aangename avond.

Zoals al eerder gezegd, we hebben echt niet dagelijks of wekelijk contact, maar op dit soort dagen merk je maar weer dat het heel prettig is om zo'n vertrouwde omgeving als je familie te hebben waarop je altijd terug kan vallen. Het deed mijn vader gisteren zichtbaar goed dat zijn kinderen plus aanhang met hem meeleefden en hem wat extra aandacht gunden.

Het genoegen was geheel wederzijds, paps.