Supertramp

Na een paar onstuimige dagen met regen en tegenwind tijdens de mijn fietstocht naar het werk was het vandaag zowaar een prachtige ochtend. Er was nauwelijks wind te bekennen en er was een strakblauwe hemel boven de Vliet te zien (jaja, ik blijf maar met water bezig deze periode, geen idee waarom). Kortom, schitterend fietsweer en ik genoot met volle teugen. Sterker nog, ik ging zingend naar mijn werk, want Crime of the Century van Supertramp speelde op de MP3 speler. Gelukkig had ik dopjes in, want zelfs ik kan niet tegen mijn eigen gezang, laat staan 'publiek'. Maar gelukkig was ik die snel voorbij voordat ik hun boze of verbaasde blikken zag.

Halverwege de tocht vroeg ik me ineens af waarom ik de teksten van dit album zo makkelijk mee kon zingen. Het is al weer een flinke tijd geleden dat ik de plaat draaide, maar toch kon ik probleemloos meegalmen. Dat heb ik trouwens vaak, dat ik de muziek en teksten van albums uit mijn tienertijd gewoon nog noot voor noot en woord voor woord herken. Met de muziek die ik veel recenter gekocht heb en die ik ook nog eens veel vaker speel, heb ik dat absoluut niet. Dan kan ik zelfs na een flink aantal speelbeurten nog verrast worden door een nummer dat voor mij volslagen nieuw klinkt.

Maar laten we het niet te zwaar maken deze morgen. De wolken kruipen al voor de blauwe luchten en ik zit ondertussen (niet zingend, vrees niet!) op kantoor. Het was leuk om vanmorgen weer even terug naar mijn eindexamentijd te gaan met de muziek. Zal wel door het eerste nummer op de plaat komen.

"I can see you in the morning when you go to school.
Don't forget your books, you know you've got to learn the golden rule."