Vuurwerk

Vorig weekend bij Seinpost in Scheveningen gegeten. Heel erg lekker. Met een prachtig uitzicht over de zee. Gelukkig was het geen strak blauwe hemel, maar waren er wat donkere, dreigende wolken, terwijl het gelukkig geen somber weer was.

De weg langs het restaurant was een groot deel van de avond rustig, dus konden we echt op ons gemak van het uitzicht (en het eten, maar dat heeft nou eenmaal minder last van passerend verkeer, zeker als de ramen dicht zijn) genieten. Totdat het donker werd. Ik had het me totaal niet gerealiseerd, maar het is deze weken vuurwerkfestival in Scheveningen. En dat begint natuurlijk niet als het nog licht is.
Langzaam maar zeker werd het steeds wat drukker en op een gegeven moment barstte het vuurwerk los. Fraai om te zien en dat vond eigenlijk iedereen in het restaurant wel. Grappig om te zien hoe iedereen zich omdraaide en en masse één richting uit keek. Er was even geen aandacht voor het restaurant en het eten. Volgens mij vond de bediening het ook niet erg, want ze hadden zo ook even de tijd om te kijken.

Opeens hoorde ik op de tafel naast me iemand zeggen; "dat is nou een drone." Ik meteen kijken natuurlijk. Het was dan wel zaterdagavond, en dan denk ik meestal niet aan mijn werk, maar het blijft toch altijd leuk, vliegtuigjes kijken. En jawel, daar hing pontificaal voor ons uit een drone, volgens mij druk met opnames maken van het vuurwerk. Ondertussen hadden wat meer mensen door dat hij daar vloog, want je zag er steeds meer naar het vliegtuigje kijken.

Grappig om die commotie zo eens te zien, maar ik heb maar niet gezegd dat die toestellen mijn dagelijks werk zijn. Ik wilde namelijk rustig verder genieten van het heerlijke eten.

De Nijl

Onze laatste stek op deze reis, de Wildwater Lodge, midden in de Nijl, wat ten noorden van Jinja. Google maar even naar dit plekje, het is echt een prachtige locatie.

Het is vooral rustig hier als we er zijn. Qua gasten dan, want de Nijl zelf stort zich om het eilandje heen. Aan de ene kant (waar wij geslapen hebben) gaat het water door stroomversnellingen wat langzamer naar beneden, aan de andere kant van het eiland is zelfs een kleine waterval.
We hebben ons hier prima vermaakt. Het was schitterend zonnig weer en we zijn helemaal tot rust gekomen.
Nu staan de tassen klaar, we hebben geluncht, en wachten op Gerald om ons te komen ophalen voor de rit (via Jinja) naar de luchthaven. Daar moeten we nog meer wachten, want ons vliegtuig vertrekt pas om half 12 vanavond. Het grote hangen is nu echt begonnen. Voor ons altijd het minst leuke deel van de reis, maar wel een voorbode voor lekker weer thuis zijn, met die haarballen van ons.
Tot in Nederland! We zitten vol met verhalen over deze reis (en de blogs zijn slechts een samenvatting).