Dak

Er zijn van die nachten waarin je ineens de politie over de vloer hebt. Van de week was dat het geval bij ons.

Rond 3 uur worden we wakker van geluiden buiten. Op straat zien we de politie bij de studenten naast ons voor de deur te staan om iemand aan te houden die zich in hun huis heeft verstopt. De stuudjes zijn het daar niet mee eens en weigeren de agenten binnen te laten zonder huiszoekingsbevel. Ze zijn duidelijk juridisch goed opgevoed!

We volgen het gesprek een beetje, maar zijn vooral wat geïrriteerd dat we wakker worden gehouden door het lawaai buiten. Op een gegeven moment blijkt de politie toch naar binnen te mogen en besluit lief te controleren of de voortvluchtige student niet toevallig bij ons het dakterras op kruipt om zich te verstoppen. Ze loopt naar de bovenste verdieping en checkt ons dakterras. Op dat moment ziet ze iemand ons dak opklimmen en hoort hem stommelen. Ze roept mij er bij om de deur naar het terras open te doen en te kijken wat hij precies doet. Ondertussen waarschuwt ze de politie buiten. Twee agenten komen naar boven en gezamenlijk gaan we het dak op. Al snel zien we iemand op ons dak liggen. Helemaal plat, in de hoop dat hij niet gezien wordt.
Een van de agenten klinkt het dak op om hem aan te houden. Ze waarschuwen hun collega’s die ondertussen het studentenhuis zijn binnen gegaan. Uiteindelijk zijn er dus 4 agenten op de dakterrassen om een duidelijk wat dronken student aan te houden. Beneden staan nog twee agenten, dus in totaal zijn er 6 bezig met deze aanhouding. Ik heb niet meegekregen wat de voortvluchtige student precies gedaan heeft (hij mompelde iets van 'corpsballen!'), maar het is vast niet op verdenking van openbaar dronkenschap dat er 6 man politie achter hem aan komt. De agenten voeren hem af door het studentenhuis ‘onze’ agenten verontschuldigen zich bij ons voor de overlast en de verstoring van de nachtrust enzijn gewoon door ons huis weer naar buiten gegaan.

Mocht de voortvluchtige student nog een advocaat nodig hebben, dan weten een paar huisgenoten wel een goede in Voorburg.

Nacht

De nacht is zwoel. Er staat geen zuchtje wind. Om nog enige verkoeling te krijgen, hebben ze de ramen van de slaapkamer een stukje open gezet. Dat zorgt wel voor geluidsoverlast, maar de hitte wordt anders ondraaglijk, dus ze nemen het geluid van buiten voor lief. De straat waaraan ze wonen is een doorgaande weg, waarlangs, zeker op vrijdagnacht, de stappers uit de binnenstad tussen 2 en 5 uur naar huis gaan. Over het algemeen is de overlast van korte duur, omdat de mensen passanten zijn.
Ze slapen die nacht wat onrustig, maar ondervinden toch weinig last van de warmte en het rumoer. Totdat rond een uur of 4 een groepje stappers afscheid van elkaar neemt op de hoek bij hun huis. De groep praat met enigszins gedempte stem, maar dat voorkomt niet dat ons stel er wakker van wordt. Het gesprek op straat gaat ondertussen door. Zij begint een beetje kriegel te fluisteren tegen hem dat ze het onzin vindt dat zo´n groep nog uitgebreid op straat gaat staan napraten. Was dan in de kroeg gebleven.

Na een kwartier wakker liggen is hij het zat, staat op, schiet snel een t-shirt en joggingbroek aan en loopt naar het raam. Hij draait het raam wat verder open, waarmee hij de aandacht van de groep buiten trekt.
"Goedemorgen," zegt hij, "het spijt dat ik jullie op dit onmogelijke tijdstip moet lastigvallen, maar we hebben een korte vraag voor jullie." De groep kijkt hem wat verbaasd aan. "Kunnen jullie ietsjes harder praten," vervolgt hij, "want we kunnen jullie net niet verstaan. En we krijgen de indruk dat het een heel interessant gesprek is en nu we toch wakker zijn willen we daar graag naar luisteren. Alvast onze hartelijke dank." Hij draait het raam vervolgens weer dicht, kleedt zich weer uit en stapt terug zijn bed in. Zijn vrouw kijkt geamuseerd naar hem.

Een paar minuten later liggen ze weer heerlijk te slapen.