Corinne wilde al een tijdje naar Lena, een Nederlandse film, en gisteren draaide deze voor de laatste week in Filmhuis Lumen. We besloten dus de huishoudboel de boel te laten en in de middag naar de film te gaan. Hij begon om half 3, een best wel wat onhandige tijd, maar goed. Op weg naar de bioscoop nog even een boek opgehaald in bij Huyser en toen met een mok thee de zaal in. De film was erg boeiend en zet je zeker aan het denken. Ik ben er nog niet helemaal uit wat ik nu precies van de film vind. De hoofdrolspeelster was in ieder geval prima, een nog totaal onbekende actrice die haar rol heel naturel neerzette. Je waande je echt in de hedendaagse tienertijd, waarbij natuurlijk flarden van mijn eigen tienertijd weer naar boven kwamen. Vooral de grootschalige feesten en de discotheek brachten mijn weerzin uit die tijd weer sterk terug naar boven.
Het eind van de film is wat slap. Ik kreeg sterk de indruk dat ze zich niet goed raad wisten met het afronden van het verhaal.
Na de film een biertje gehaald bij onze stamkroeg, de Klomp. Corinne zat aan de IPA (400 pound monkey) en ik aan de Westmalle Tripel. Lekker wat bijgekletst met de eigenaren in een nog rustige kroeg. De bieren smaakten goed, dus was er weinig voor nodig om ons een tweede fles te laten bestellen. Die smaakte zeker niet minder.Daar hebben we het wel bij gelaten, want ik moest nog voor het eten thuis gaan zorgen. Hertenbiefstuk met ovenfrites en een salade. Lekker met een mooie fles Châteauneuf du Pape er bij. Helaas wilde de kurk niet echt makkelijk uit de fles. Driekwart kreeg ik er wel uit, maar de rest was erg verbrokkeld en er restte me niets anders dan de kurk dan maar door te duwen de fles in. Jammer van zo'n wijn, maar gelukkig smaakte hij er niet minder om.
Op deze manier verliep de zaterdagmiddag dus heel wat anders dan we normaal gewend zijn. We voelden ons er heel prettig bij.
