Ik loop door Parijs, op zoek naar een leuk restaurant om te eten. Aangezien ik voor mijn werk in de stad ben, zal ik vanavond alleen moeten eten. Er is volop keuze, maar het valt me zwaar. Uiteindelijk ga ik in een kleine brasserie op de Rue de Sèvres zitten, vlak bij het raam. Bij het binnengaan twijfel ik nog even of ik op het terrasje buiten zal gaan zitten, maar de containers voor de deur zijn geen aantrekkelijk uitzicht.
Terwijl mijn bier wordt gebracht (Leffe blond) bestel ik wat lamskoteletjes en een karafje wijn. Buiten gaat ondertussen een jong stel zitten. Ze gaan zo in elkaar op dat het uitzicht ze geen ene bal uitmaakt. Mijn eten wordt gebracht, samen met de wijn. Terwijl ik wat rondkijk, zie ik dat het stel buiten een fles witte wijn heeft besteld. Deze wordt opengemaakt en bij heb neergezet. De jongen proeft de wijn en wenkt de ober. Ik versta niet wat er gezegd wordt (maar dat heeft niets met het glas tussen mij en de conversatie te maken), maar het is me duidelijk dat de wijn wordt teruggestuurd. De serveerster verblikt of verbloost niet en trekt een nieuwe fles voor ze open en brengt deze naar buiten. Deze tweede poging wordt wel gewaardeerd door het jonge stel.
Ondertussen ruikt en proeft de serveerster aan de teruggestuurde wijn en ze is het duidelijk niet eens met het jonge stel. De wijn wordt aan diverse stamgasten gegeven om te ruiken. Ze pakt er zelfs wat glazen bij, zodat de vaste gasten ook kunnen proeven. De afkeuring voor het terugsturen van de wijn wordt steeds duidelijker aan de bar. Ik zie het hele tafereel met een glimlach aan en moet denken aan een verhaal dat ik jaren geleden hoorde over een zakenman die standaard in een duur restaurant de eerste fles wijn terugstuurde, om indruk op zijn zakenrelaties te maken.
Het jonge stel? Dat heeft volgens mij geen moment doorgehad dat ze zoveel commotie in de bar hebben veroorzaakt, daarvoor waren ze te jong, te verliefd en in Parijs.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten