Vliegen

 

In tweeërlei opzicht vandaag. Allereerst gewone en tsetse. Met name in Tarangire NP en Serengeti NP worden we bij tijd en wijle belaagd door deze beesten. Om de een of andere reden had ik er iets minder last van dan Corinne en Mudi. Met name in de Serengeti waren we soms drukker met vliegen van ons lijf te houden dan met het kijken naar buiten of we nog mooie landschappen en dieren zagen. Wie weet wat voor fraais we gemist hebben deze reis.

In Tarangire lukte het de vliegen zelfs om onze Jeep nog bijna te laten ontsporen. Mudi werd belaagd en verdedigde zich manhaftig. Maar dat ging wel ten koste van het op koers houden van de jeep. Hierdoor reden we in een geultje naast de weg en kon Mudi nog net op tijd ingrijpen om ons weer netjes in het juiste spoor te krijgen.
Corinne leek na afloop van diverse drives wel een krentenbol, zo erg hadden de vliegen toegeslagen. Lange broeken en lange mouwen, dat was eigenlijk het enige dat ons nog wat bescherming bood.

Het andere vliegen deden we op 28 juni. Via een reeks van luchthavens gingen we van het safari deel van onze vakantie naar het luier deel van onze vakantie. De hele reeks van vluchten werd in een 13 persoonsvliegtuig gemaakt. Erg klein vond Corinne in het begin, maar gelukkig was ze al snel gewend aan het formaat. Maar als ie vol zat, was het best een krappe bedoeling. Ik vond het wel leuk om op zo’n manier te reizen. Niks geen beveiliging of zo, gewoon over de stenen border stappen en je bagage in het vliegtuig gooien. Lekker eenvoudig!