Verjaardag

Afgelopen donderdag:

Mijn zus is vandaag jarig. Ik stuur een whatsapp om haar te feliciteren en te zeggen dat we ons verheugen op a.s. zondag. Ze stuurt een whatsapp terug om me te bedanken en om mij ook te feliciteren (met mijn zus).

Even later plaatst ze een post op Facebook om te melden dat ze jarig is. Alsof al haar vrienden dat niet al weten. Bij de foto plaatst ze twee foto's van vlak na haar geboorte. Ik zit op beide foto's bij mijn zus. Op de ene zit ze bij mijn moeder op schoot en geef ik haar een zoen en op de andere zit ik met haar op mijn schoot bij mijn moeder op het ziekenhuisbed.
Ik heb het er even moeilijk mee en moet weer terugdenken aan 24 jaar geleden. Het heeft in de loop van al die jaren wel een plaatsje gekregen, maar op dit moment denk ik toch even: "Shit, wat is het leven eigenlijk oneerlijk bij tijd en wijle."

Jong

Je bent zo jong als je je voelt, om maar eens met een cliché te beginnen aan deze blog. Ervaring leert dat je leeftijd op deze wijze flink kan fluctueren over de dag, maar dat is vast onderwerp voor een latere blog.

Het is een aantal van jullie vast niet ontgaan dat ik vorig jaar 50 ben geworden.

Daar is Facebook nu ook achter en de gesponsorde links die ze op je pagina aanbieden zijn daar dus ook op aangepast. Sinds kort krijg ik dus regelmatig de website van seniorenweb aangeboden. Helemaal niets mis met die website natuurlijk, maar ik voel me toch een ietsiepietsie beledigd door dit aanbod. Op dit soort momenten voel ik me namelijk nog helemaal geen 50 en al zeker nog geen senior.

Gelukkig maakt Facebook het goed door mijn getrouwde status volledig te negeren. Ze bieden me dan ook volop in mij geinteresseerde dames en datingsites aan, ongetwijfeld ter compensatie.

Weekeinde

De week is weer ten einde. Gelukkig eindigt hij op een fraaie manier, met een stralende zon.

Afgelopen week waren we allebei vrij. Daar hadden we een paar redenen voor, waaronder de verjaardag van Corinne en een restant verlof van het afgelopen jaar. Donderdag was een feestdag en vrijdag een verplichte vrije dag, dus met drie dagen verlof op nemen, hadden we de hele week vrij.
Het is een hele leuke week geworden. De verjaardag van Corinne hebben we in drie delen gevierd (oud en nieuw op maandag, haar eigenlijke verjaardag op dinsdag en woensdagavond zijn we samen lekker uit eten geweest). Maar we hebben niet alleen feest gevierd. Het houtwerk aan de buitenkant van het huis moet nodig geschilderd worden, net zoals de voordeur. Daar zijn we van de week dus ook mee bezig geweest. Wel op onze manier natuurlijk, dus lekker relaxed aan. Maar uiteindelijk hebben we toch een flinke hoeveelheid werk verzet. Corinne heeft de voordeur en een raamkozijn prachtig mooi groen geverfd en ik heb het deurkozijn en een paar andere raamkozijnen wit geverfd. Inclusief capriolen op de ladder, waar ik me niet erg prettig op voel.
Tussendoor hebben we ook nog ons gewone huishoudelijk werk moeten doen en hebben we twee maal daags oppas gespeeld voor Samara sinds donderdag.

Nu zit het weekend er bijna op en gaan we morgen weer in het gewone werkritme. Maar ik heb genoten van de afgelopen week en kan er nu wel weer even tegen. En ik ben natuurlijk ook trots dat we weer wat klussen aan het huis gedaan hebben. Het zal nooit helemaal afkomen, zo'n oud huis, maar we houden het redelijk bij.

Wat denk je, is het tijd voor een biertje op een terras?

Verjaardag

Gisteren was mijn lief jarig. Overdag waren we allebei vrij en hebben we een beetje relaxed aan gedaan. Niet de hele dag in coma gelegen hoor, maar wel genoten van het feit dat we weinig hoefde te doen. Onze inspanning bestond vooral uit het voorbereiden van wat schilderwerk aan ons huis (soppen en schuren, zeg maar).

Mijn lief had helemaal geen trek in een grootschalig feest, dus hebben we 's avonds een klein clubje uitgenodigd voor een drankje in ons stamcafé. Het werd een redelijk drukke avond in de kroeg, maar dat verhoogde uiteindelijk de feestvreugde alleen maar. Ons gezelschap nam twee tafels in het voorste deel van het café in beslag, zodat we in de buurt van de vaste gasten bleven. De discussies en gesprekken aan onze tafels waren levendig en plezierig. Een beetje bijpraten, want we hadden ze per slot van rekening al bijna twee weken niet meer gezien. Gelukkig waren we niet overdreven luidruchtig, zelfs niet toen er al redelijk wat bieren langs waren gekomen, dus ik ga er van uit dat de anderen het ook wel gezellig vonden dat wij daar zaten.

Een flink deel van onze gasten moest vandaag weer werken, dus enigszins bijtijds ging een deel van de groep richting bus- en treinstation. Wij bleven nog even zitten met mijn vader. Eén van de stamgasten, H., schoof ook nog even aan. Mijn vader hield wel angstvallig zijn telefoon in de gaten, want hij wilde de laatste trein niet missen. Ondertussen dronken we nog een afzakkertje en wij zijn een pietsie na middernacht op ons gemak naar huis gewandeld.

Corinne wilde haar verjaardag klein en knus vieren en dat is zeker gelukt. Vanmorgen keken we op een hele leuke avond terug (ook al bleven de ogen wat moeilijk open).