Fuut

Het is nog donker als de wekker gaat. Je begint te merken dat de langste dag al weer een tijdje geleden is. Ik kom hierdoor wat moeilijker mijn bed uit en het feit dat lief mag blijven liggen omdat ze een vrije dag heeft, helpt natuurlijk ook niet. Op de automatische piloot poets ik mijn tanden, doe een plas en ga douchen.
Aankleden, katten eten geven, tas inpakken en op de fiets op weg naar kantoor.

Ik mijmer een beetje over nog lekker in mijn bed liggen en ben een tikkie jaloers op lief, die nu vast met Joep en Truus strak tegen zich aan nog ligt te slapen. Dan stuur ik rechtsaf langs de Vliet (ja, die van de mist van van de week) en zie daar een fuut druk bezig in het water.
De fuut lijkt iets in zijn bek te hebben en als ik goed kijk zie ik inderdaad dat zij een visje te pakken heeft. Ongetwijfeld had ze trek in een lekker ontbijt.
Dan denk ik aan die vis en zeg tegen mezelf: "Kom op, zo slecht is jouw dag vandaag nou ook weer niet begonnen!"

Licht

Het is veel te lang geleden dat ik geblogd heb. Dit verhaaltje schiet er steeds bij in, maar het is nu wel tijd om het te vertellen.

Ik fietste naar mijn werk door Den Haag. Het is al weer een tijd geleden, want ik vertrok in het donker van huis. En geloof me, zo vroeg als het nu licht wordt, zo vroeg sta ik echt niet op!

Halverwege de route begon het licht te worden. Ik heb een hekel aan stoppen onderweg, dus wachtte ik met het uitdoen van mijn fietsverlichting tot het eerstvolgende verkeerslicht dat op rood stond en waar ik ook daadwerkelijk voor stopte. Mijn voor- en achterlicht deed ik uit en blijkbaar inspireerde ik de dame naast mij. Zij kon alleen niet goed bij haar achterlicht (ze had geen zin om af te stappen) en liet haar licht maar aan. Ik stond net te dubben om af te stappen en te helpen haar licht uit te doen, toen er een jonge dame haar fiets wat naar voren schoof en het licht uitschakelende. Zonder dralen, zonder poespas en poeha. Volgens mij heeft de voorste dame er zelfs niets van gemerkt. 

Het verkeerslicht sprong op groen en we trokken allemaal op. Tijdens het laatste stuk van de route dacht ik nog even na over de scene bij het verkeerslicht. Ik kwam tot de conclusie dat het wel goed komt, als er mensen zijn als die jonge dame die probleemloos en ongevraagd een ander helpenen daar helemaal niets voor hoeven te ontvangen.

Defect

Het is een prachtige ochtend om naar het werk te fietsen. De zon schijnt aan een strak blauwe hemel. Dat heldere weer heeft wel als nadeel dat het 's nachts nog best koud is. Mijn handen worden rood en stram, maar ik weet dat dit na een paar minuten weg trekt.

Zo'n drie kwartier later ben ik op het werk. Ik start mijn computer op. Het wachtwoord invoeren gaat nog wat langzaam, want mijn vingers zijn nog een beetje traag van de kou van buiten. Maar het lukt. De computer heeft een flinke tijd nodig om op te starten op ons kantoor, dus ga ik nu een beker koffie en wat water halen.

Dan opeens de schrik. Bij de koffieautomaat aangekomen zie ik een A4tje op de automaat hangen: DEFECT!

Dat is geen goed begin van de werkdag.

Gelukkig zijn er nog andere automaten in het gebouw. Ik hoef mijn ochtendkoffie niet over te slaan.
Maar nu ga ik een tweede beker koffie halen en aan het werk. Het kan per slot van rekening niet de hele dag koffietijd zijn.