Van de week met het werk een dag naar het Forteiland bij IJmuiden geweest. Een mooi gebouw dat vroeger onderdeel van de Stelling van Amsterdam was. Ik wist niet dat het van origine op het land gebouwd was en dat jaren later pas het kanaal bij IJmuiden verbreed is, waardoor het fort echt op een eiland is terecht gekomen.
Over de activiteiten van de dag ga ik het verder niet hebben, maar over de broedende meeuwen op het eiland. Toen wij er waren, waren alle eieren wel uit en zag je op een groot deel van het eiland de jongen met hun ouders rondscharrelen. Erg leuk allemaal. Totdat we boven op de geschutskoepel van het fort kwamen. Daar was een meeuw te vinden die wel heel fanatiek zijn jongen aan het verdedigen was. De eerste verdedigingslinie was het fladderen en krijsen. Maar onze gids ging onverstoord door met zijn verhaal over de geschiedenis van het fort, dus moest de meeuw een nieuw plan verzinnen. Het werden duikvluchten naar onze hoofden. Als een ware Stuka scheerde hij langs de groep, steeds net de mensen missend. Onze groep begon al wat onrustiger te worden, maar onze gids ging onverdroten voort. Tijd voor het op één na ergste middel, het precisie bombardement.
De meeuw vloog weer aan en besloot op precies het juiste moment te schijten boven onze hoofden. Mijn collega werd vol op zijn rug geraakt en ik onderging wat spetterschade op mijn hoofd en overhemd. Dit tot grote hilariteit van de collega's die niet geraakt waren.
We bleven nog heel even staan, maar toen onze gids eindelijk klaar was met zijn verhaal, gingen we snel naar binnen. Ik wilde niet wachten op het pikken op je hoofd (het ergste middel in het arsenaal van de meeuw).
Op het toilet even mijn hoofd en overhemd schoongemaakt en thuis het overhemd in de was gedaan (het hoofd niet, mocht je het echt willen weten).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten