Bezoek

"Goedendag, u woont toch op de Hugo de Grootstraat?"
"Waarom wilt u dat weten?"
"Ik begrijp dat het een rare vraag is, maar we zijn de geschiedenis van mijn grootvader, Reijer de Lange aan het natrekken en hij heeft vroeger op hetzelfde adres als u gewoond. Kijkt u maar op onze website: www.reijerdelange.com"
"In dat geval, ja, ik woon op dat adres."
"Dan heb ik een vraag voor u. A.s. zaterdag komen wij met de familie naar Delft en we willen graag uw huis eens bezoeken. Vind u dat goed?"
"Dat vind ik prima, komt u maar langs."

Dat was het telefoongesprek een paar dagen geleden. Vanmorgen stonden ze voor de deur en inderdaad, er was een hele familie. Uiteindelijk wilden ze ons niet al te veel overlast bezorgen, dus kwamen er vier mensen van de hele groep naar binnen. Een echtpaar met twee zonen. De man bleek de zoon van Reijer te zijn en hij was hier geboren en getogen. Heeft in totaal zo'n 20 jaar in ons huis gewoond.

We hebben de mensen het hele huis laten zien. In het begin liepen ze nog wat beschroomd rond, maar dat zakte gelukkig snel. Met name de vader zag je echt helemaal teruggaan in de tijd in zijn gedachten. Hij herkende veel dingen wel, maar toch ook weer niet in het huis, want er zijn natuurlijk best dingen veranderd in de loop van de tijd.

Het leuke is dat Reijer schilder was. Er is dus een duidelijke link met lief, die ook schildert en daarvoor exact dezelfde kant van het huis heeft uitgezocht als hij. Licht op het noorden is het beste om te schilderen.

Het werd dus een heel leuk bezoek en ik ben blij dat we deze mensen een plezier hebben kunnen doen. Grappig om te zien hoe de cirkel op een bepaalde manier rond gaat.

Onderstaand een foto van Reijer, van de website afgehaald. Hopelijk vindt de familie dat niet erg.

Inloopkast

Al sinds we hier in Delft wonen hebben we last van een centrale verwarming die langzaam maar zeker druk verliest. Elke 5-6 weken moet ik de installatie bijvullen. We zoeken al tijden naar het lek, maar tot nu toe niet gevonden. Tot een week geleden. Toen zagen we in de vestibule bruine vochtplekken in het plafond verschijnen. Ik meteen de vloer er boven opengemaakt, maar niet direct vocht te vinden. Wat me wel opviel was dat één van de leidingen flink smoezelig was, dus daar heb ik een stukje keukenrol om gebonden, om te kijken of er geen vocht langs zou lopen. Maar ik moest eigenlijk nog een deel van de vloer open breken, om te kijken of daar de lekkage zat.
De ruimte boven de vestibule is onze inloop kast. Als ik de vloer verder open zou gaan maken, dan moest ik flink in de kast gaan breken. Een goede gelegenheid vond Corinne om de kast maar meteen helemaal aan te pakken en opnieuw in te richten. De vorige bewoner had de kast diep en donker gemaakt en dat beviel ons al een hele tijd niet. Nu hadden we een smoes om maar eens aan de slag te gaan.

Ik dus een paar dagen voor de Pasen vrij genomen, zodat ik op mijn gemak de kast kon gaan slopen, verven en weer inrichten. Het slopen viel tegen. De vorige eigenaar had de kast zeer solide gebouwd en overal dikke balken en gipsplaten gebruikt. Maar goed, de kast was zaterdagmiddag helemaal kaal gesloopt. De gaatjes in de muren waren die avond ook gedicht. Gisteren konden we dus het puin uit de kast ruimen en twee keer een laag latex op de muren en het plafond aanbrengen. Vandaag de roeden en de planken opgehangen en de kast weer helemaal ingeruimd (wat een zooi verzamelt een mens, zeg!). De kast ziet er fris en licht uit en omdat de planken wat minder diep zijn, lijkt de kast ook nog eens groter.

Het enige wat nu nog moet gebeuren is de vloer. Maar dat komt een volgende keer wel. Nu eerst een beetje bijkomen van een weekend stevig doorwerken.